wiecie co robić w takiej sytuacji? bo ja nie. moja corka ma prawie 2 lata(22 miesiace) i czesto trzyma jeden paluszek w buzi, po kolei kazdy i cos tam przy nim majstruje. dopiero pozniej widac ze te paznokietki sa wymoczone w slinie i Przyczyną rozdwajających się paznokci są także niedobory witamin i składników mineralnych. Na wygląd i kondycję płytki wpływa m.in.: witamina C, czyli kwas askorbinowy, który bierze udział w syntezie kolagenu nadającego paznokciom twardości; witaminy z grupy B, które odpowiadają za wzrost paznokci, twardość i brak Obgryzanie paznokci - Forum dla rodziców: maluchy.pl « ciąża, poród, zdrowie dzieci - Orinoko napisał w wychowanie: Od miesiąca praktycznie nie muszę dziecku nr 2 obcinać paznokci - obgryza je tak, że ciągle ma krótkie Co się robi w 3-latków obgryzających nałogowo pazury? Skutków obgryzania paznokci jest bardzo dużo nieestetyczny wygląd paznokci, zainfekowanie paznokcia, zniszczenie płytki paznokcia, wszelkie wady zgryzu, stany zapalne w jamie ustnej. Zawsze należy pamiętać tez że brak higieny rąk i obgryzanie to prosta droga do infekcji nie tylko jamy ustnej ale i chorób zakaźnych czy pasożytów. Jeśli nawyk obgryzania paznokci i skórek nie jest bardzo utrwalony i nasilony, powinny pomóc doraźne sposoby pokonania go. Należy do nich wychwytywanie w porę chęci włożenia palców do ust i zastępowanie tego inną czynnością. Może być to ściskanie piłeczki, zabawa miękkimi antystresorami, zabawa długopisem, zginanie kartki w Doskonałym sposobem jest płyn na skórę Brodacid, który zawiera substancje czynne o sprawdzonym działaniu: kwas mlekowy i kwas salicylowy. Dzięki niemu przeprowadzisz skuteczną i bezinwazyjną kurację samodzielnie w domu. Bardzo ważne jest uświadamianie dziecka i unikanie zakażenia wirusem wywołującym kurzajki. rDUY9f3. Wady zgryzu, zapalenie jamy ustnej, zakażenie dróg pokarmowych − wszystkie te i kilka innych problemów należy zaliczyć do bezpośrednich skutków obgryzania paznokci. Często kojarzone jedynie jako nieprzyjemny nawyk, dla niektórych staje się szybką ucieczką od nerwów, stresu lub stanów lękowych. Obgryzanie paznokci bardzo często niesie za sobą nie tylko konsekwencje niekorzystne dla wyglądu, ale i dla zdrowia. Prowadzi między innymi do problemów z zębami, wad zgryzu, a zgromadzone pod płytką paznokciową liczne bakterie nierzadko stają się przyczyną chorób układu pokarmowego. Warto zwrócić też uwagę na wygląd samych dłoni i paznokci, którego często nie da się już naprawić. Obgryzanie paznokci − skąd bierze się ten nawyk U przyczyn mogą leżeć problemy dnia codziennego, ale też stres, drażliwość, stany lękowe, a także nagły spadek samooceny. Przeżytkiem jest założenie, że to nałóg typowy dla dzieci, które bez zastanowienia wkładają sobie palce do buzi, tylko po to, by zabić nudę. Przedstawiamy kilka skutecznych sposobów, które w bardzo prosty sposób pomogą zwalczyć lub w sporym stopniu zmniejszyć nawykowe obgryzanie Zainwestuj w gorzkie żele i lakiery do paznokci Niedrogie i niezwykle skuteczne w walce z tym nałogiem są płyny przeciw obgryzaniu paznokci. Nieprzyjemny, cierpki smak na dobre zniechęci do obgryzania paznokci i wkładania palców do buzi. 2. Zacznij dbać o wygląd swoich rąk Pielęgnacja dłoni i paznokci odwróci uwagę od obgryzania, a także zmniejszy chęć na rujnowanie wizerunku. Zadbaj również o skórki, które często prowokują do ich eliminowania, właśnie za sprawą obgryzania. 3. Podejmij walkę ze stresem Często winą za obgryzanie paznokci obarcza się wzmożony stres oraz nerwowe sytuacje, towarzyszące nam na co dzień. Pierwszym kołem ratunkowym mogą być w tym przypadku delikatne środki uspokajające na bazie melisy i waleriany bądź magnez. Prawdziwym przyjacielem każdego, nie tylko zestresowanego człowieka, jest także ruch. Półgodzinny spacer lub wizyta na basenie pomogą zmniejszyć napięcie oraz zapomnieć o obgryzaniu paznokci. 4. Zaopatrz się w zdrowe przekąski lub gumę do żucia bez cukru Pestki słonecznika, dyni albo suszone owoce mogą stać się nie tylko źródłem niezbędnych minerałów oraz witamin, ale i doskonałą odskocznią od wkładania palców do buzi. Szybkim rozwiązaniem jest także guma do żucia, która przy okazji odświeży oddech. 5. Smaruj palce aloesem Roślina, która jest studnią korzystnych dla zdrowia właściwości, ma tylko jedną wadę − okropny, gorzki smak. Liście aloesu kroimy na kawałki i wrzucamy do lodówki. Każdego ranka owijamy palce aloesem, a każe zetknięcie palców z ustami spowoduje, że będziemy trzymać dłonie jak najdalej od twarzy. 6. Noś rękawiczki zimą Nie tylko ogrzeją dłonie i ochronią je przed pękaniem, ale podobnie jak tipsy, uniemożliwią wkładanie palców do ust. 7. Załóż opatrunek Nie zdejmuj go przez kilka dni. Po tym czasie paznokcie odbudują się, a efekt zmotywuje cię do dalszego działania. 8. Znajdź nowe hobby To przyciągnie twoją uwagę i skutecznie pomoże oderwać myśli od nałogu. 9. Nie idź na kompromisy Swoje postanowienia wprowadź w życie od dziś. Złych przyzwyczajeń nie da się wyeliminować z czasem, zerwij z obgryzaniem paznokci w 100 proc., a nagroda w postaci pięknych dłoni okaże się niezastąpiona. Czemu dziecko obgryza paznokcie? Obgryzanie paznokci u dzieci kwalifikowane jest jako czynność nawykowa. Szacuje się, że problem ten występuje najczęściej u nastolatków oraz dzieci w wieku przedszkolnym. W tej grupie wiekowej paznokcie obgryza nawet co trzecie dziecko. Najczęściej jest to sposób na odreagowanie emocji oraz napięcia. Obgryzanie paznokci jest zaliczane do czynności nawykowych razem z ssaniem kciuka, ciągnięciem za włosy czy dłubaniem w nosie. Bardzo rzadko nawyk ten pojawia się w przypadku dzieci poniżej 4. roku życia. W niektórych przypadkach obgryzanie paznokci jest niejako kontynuacją ssania kciuka. Niekiedy może też wynikać z faktu, że dziecko jest znudzone i nie ma wystarczająco dużo rozrywki lub zajęć. Dlaczego dzieci nie powinny obgryzać paznokci? Obgryzanie paznokci to problem nie tylko natury estetycznej. Trzeba pamiętać, że na naszych dłoniach znajduje się wiele mikroorganizmów, takich jak bakterie czy wirusy. Co więcej, nie jest możliwe, aby dłonie były czyste zawsze, gdy dziecko obgryza paznokcie. Może to prowadzić do wystąpienia objawów chorobowych, które wywoływane są przez drobnoustroje dostające się do naszego organizmu właśnie w momencie kontaktu dłoni z jamą ustną. Tą droga dziecko może zakazić się wirusami wywołującymi przeziębienie lub problemy żołądkowe, w tym nudności i wymioty czy biegunkę. Wirusem, który może dostać się właśnie tą drogą do organizmu dziecka jest również SARS-CoV-2. Z tego też powodu ważne jest nie tylko oduczenie dziecka tego typu zachowań, ale dbanie, aby jego dłonie były jak najczęściej zdezynfekowane. Nie tylko jednak drobnoustroje stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia dziecka obgryzającego paznokcie. Należy pamiętać, że na dłoniach znajdują się różnego rodzaju zanieczyszczenia, toksyny, a nawet pasożyty. Obgryzanie brudnych paznokci może prowadzić do zatrucia, a niekiedy również do dostania się pasożytów do organizmu dziecka. Kolejnym stosunkowo poważnym zagrożeniem dla osób obgryzających paznokcie jest pojawienie się stanu zapalnego i zakażenia w postaci np. zanokcicy. Jest to dolegliwość, w przypadku której w okolicach wału paznokciowego dochodzi do zakażenia wywołanego przez gronkowce. Jest ono spowodowane przez to, że obgryzając paznokcie naruszamy naturalną barierę chroniącą przed drobnoustrojami. Prowadzi to do wniknięcia pod skórę bakterii, najczęściej gronkowców, naturalnie bytujących na powierzchni naszej skóry, do warstwy podskórnej. Tworzy się tam zbiornik ropy, który często wymaga zaopatrzenia chirurgicznego, a nieleczony prowadzić może do poważnych powikłań. Obgryzanie paznokci – etap przejściowy czy błędne przyzwyczajenie? Dziecko obgryzające paznokcie wymaga dokładnej obserwacji. Kluczowe jest to, czy czynności tej towarzyszą inne zaburzenia natury psychologicznej, takie jak: problemy ze snem, koncentracją, obniżenie nastroju, pojawienie się lęku czy utrata apetytu. Wystąpienie tych objawów jest wskazaniem do pilnej konsultacji z psychiatrą dziecięcym, który podejmie odpowiednie dalsze kroki mające na celu pomoc dziecku. Ze względu na to, że obgryzanie paznokci jest wyrazem nadmiernego napięcia dziecka, konieczna może okazać się zmiana jego funkcjonowania w środowisku domowym lub szkolnym. Jeżeli obgryzanie paznokci jest problemem izolowanym, a zachowanie dziecka nie uległo zmianie, może okazać się, że dziecko potrzebuje jedynie wizyty u psychologa dziecięcego. Specjalista bądź specjalistka oceni nie tylko ogólny stan psychiczny dziecka, ale także poinstruuje rodziców, co powinni zrobić, aby pomóc dziecku pozbyć się tego uporczywego nawyku. Dziecko obgryza paznokcie – co zrobić? Bardzo często rodzice są w stanie w znacznym stopniu pomóc dziecku z problemem obgryzania paznokci. Pierwszą zasadą, o której powinnaś pamiętać, jest to, aby nie karać i absolutnie nie ośmieszać dziecka w razie obgryzania paznokci. W taki sposób jedynie zniechęcisz je do dalszej pracy nad tym nawykiem, a nawet pogłębisz dodatkowo jego napięcie. Zamiast tego, jeżeli widzisz, że dziecko obgryza paznokcie, zwróć mu łagodnie uwagę, gdyż bardzo prawdopodobne jest to, że robi to odruchowo i bez pełnej świadomości. Dobrym pomysłem jest również zapewnienie dziecku rozrywki lub zajęcia, tak aby jak najmniej nudziło się w trakcie dnia, a jego uwaga była odwrócona od obgryzania paznokci. Ważne jest również nagradzanie dziecka, kiedy stara się nie obgryzać paznokci. Mechanizm ten, zwany pozytywnym wzmocnieniem, jest bardzo skuteczny. Pamiętaj, że w walce z tym nawykiem kluczowe jest także wsparcie psychiczne dla dziecka i zapewnienie go o swojej pomocy w walce z problemem. Jeżeli w ostatnim czasie zauważyłaś, że dziecko nagle zaczęło obgryzać paznokcie lub robi to znacznie częściej niż dotychczas, zainteresuj się, czy w jego życiu nie dzieje się coś, co wywołuje u niego napięcie. Problemami takimi mogą być kłopoty w szkole czy konflikty z rówieśnikami lub rodzeństwem. Pamiętaj również, że niekiedy w walce z obgryzaniem paznokci konieczna może być pomoc specjalisty z dziedziny psychologii lub psychiatrii dziecięcej. Fot: Voyagerix / Obgryzanie paznokci, zwane również onychofagią, jest szkodliwym nałogiem, przede wszystkim wieku dziecięcego, choć często dotyczy również dorosłych. Grozi niebezpiecznymi konsekwencjami zdrowotnymi. Istnieją jednak sposoby, jak przestać obgryzać paznokcie. Nałogowe obgryzanie paznokcie nazywane jest onychofagią – to określenie pochodzi z języka greckiego (onycho ‘paznokieć’, phagos ‘jeść’). Proces dotyczy najczęściej paznokci rąk, rzadziej stóp. Stanowi powszechny nawyk, obserwowany zarówno wśród dzieci, jak i u dorosłych. Pojawia się zazwyczaj między 4. a 6. rokiem życia i znacznie nasila się podczas dojrzewania. Jego częstotliwość u obu płci do 10. roku życia rośnie stosunkowo równomiernie, jednak z czasem znacznie mniej dziewcząt niż chłopców obgryza paznokcie. U większości nastolatków onychofagia z czasem zanika, jednak nawyku nie potrafi zwalczyć około 15% dorosłych. Wynika to z zaburzeń poziomu żelaza, miedzi lub witamin, ale również z problemów osobistych, stresujących sytuacji, nadwrażliwości emocjonalnej, niskiej samooceny czy skłonności do stanów lękowych. Istnieją hipotezy twierdzące, że zjawisko obgryzania paznokci ma związek z niskim statusem ekonomicznym. Jak przestać obgryzać paznokcie? Nałogowe obgryzanie paznokci nie jest łatwe do wyleczenia. Według specjalistów, podobnie jak w przypadku innych zaburzeń obsesyjno–kompulsywnych, powinno się łączyć stosowanie farmaceutyków (zazwyczaj leków antydepresyjnych i tzw. inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny) z terapią behawioralną. U około 60–70% osób zmagających się z onychofagią farmakoterapię uznaje się za skuteczną. Efektywną metodą leczenia nałogowego obgryzania paznokci jest również terapia behawioralna. Już w latach 70. XX wieku opracowano technikę określaną mianem procedury zmieniania nawyków HRP (habit reversal procedures), z powodzeniem wykorzystywaną także do leczenia tików czy jąkania się. Za skuteczny sposób na obgryzanie paznokci uchodzi też ich należyte obcinanie. Dziewczętom i kobietom pozytywne efekty może przynieść manicure wykonany w salonie kosmetycznym, przedłużanie paznokci lub noszenie tipsów. U chłopców i mężczyzn sprawdzają się niekiedy bandaże nałożone na palce. Obgryzaniu paznokci zapobiega również stosowanie specjalnych preparatów dostępnych w aptekach, tzw. gorzkich paluszków. Mają one postać płynów lub żeli, które nakłada się na paznokcie, a ich zapach oraz smak skutecznie zniechęcają do obgryzania. Podobne właściwości wykazuje także świeżo wyciśnięty sok z aloesu. Innym sposobem na obgryzanie paznokci jest zastępowanie tego nawyku innymi czynnościami, np. żuciem gumy, skubaniem pestek z dyni czy słonecznika albo otwieraniem łupin orzechów włoskich. Obgryzanie paznokci u dzieci Onychofagia jest przeniesieniem nawyku ssania kciuka, zwykle porzucanym przez dziecko około 3. roku życia. Po okresie dojrzewania obgryzanie paznokci zastępują inne przyzwyczajenia, gryzienie warg, ołówków albo innych przedmiotów, drapanie nosa czy zawijanie włosów wokół palca. Onychofagia jest najczęściej obserwowana u dzieci pozbawionych poczucia bezpieczeństwa, miłości i więzi z najbliższymi osobami, nieznajdujących zaspokojenia podstawowych potrzeb emocjonalnych. Z tego powodu młodzi ludzie często szukają innych źródeł odczuwania przyjemności i zadowolenia, a w obgryzaniu paznokci znajdują sposób na rozładowanie lęku, napięcia, gniewu czy poczucia zagrożenia. A Ty obgryzasz paznokcie? Obgryzanie paznokci – skutki Niekontrolowana onychofagia może prowadzić do wielu powikłań zdrowotnych, np. do znacznego uszkodzenia płytki paznokciowej, która z czasem staje się krótka, zniekształcona i rozwarstwiona. Brzegi paznokcia są nierówne i poszarpane, a opuszki palców odsłonięte. Obgryzanie paznokci grozi również zaburzeniami układu ruchowego narządu żucia, stanowiącymi według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) trzecie, najczęstsze schorzenie jamy ustnej, po próchnicy i chorobach przyzębia. U dzieci w wyniku obgryzania paznokci często dochodzi do zniekształcenia szczęk. Z badań wynika, że prawie każdy pacjent ortodonty to osoba, która była lub jest dotknięta onychofagią. Obgryzanie paznokci zwiększa także ryzyko uszkodzenia powierzchni zębów oraz wysunięcia lub rotacji górnych siekaczy. Może też prowadzić do uszkodzenia dziąsła, powstającego, gdy utkwi w nim fragment paznokcia, powodując zapalenie, obrzęk bądź też pojawienie się ropnia. Obgryzanie paznokci zwiększa niebezpieczeństwo chorób bakteryjnych i grzybiczych. U osób niedbających należycie o higienę osobistą onychofagia może prowadzić np. do zakażenia bakterią Escherichia coli, która wywołuje infekcje dróg moczowych, zatrucia pokarmowe, a nawet zapalenie płuc. Wkładanie palców do ust bywa też przyczyną zarażenia wirusem HPV, wywołującego zmiany skórne, ale także będącego przyczyną raka szyjki macicy. Zobacz film: Czy manicure hybrydowy niszczy paznokcie? Źródło: Stylowy Magazyn Bibliografia: "Konsekwencje zdrowotne onychofagii", Agnieszka Gniadek, Justyna Czochara Zanim zaczniemy upominać dziecko, żeby nie obgryzało paznokci ustalmy, co je stresuje. Dzieci zaczynają obgryzać paznokcie zwykle około piątego roku życia. Zdarza się to jednak nawet dwulatkom. Jakie są przyczyny obgryzania paznokci przez dzieci? Maluchy nie potrafią radzić sobie w stresowych sytuacjach, nie umieją nazwać swoich emocji, powiedzieć co czują, czego się obawiają. Szukają więc sposobu na to, by zlikwidować napięcie, które czują, gdy rodzic na nie krzyknie, gdy wiedzą, że coś przeskrobały i mama lub tata będą niezadowoleni, lub gdy na przykład każe się im spać, kiedy jeszcze nie chcą iść do łóżka. Dzieci zakręcają wtedy włosy na palec albo machają nogą, gdy siedzą, wkładają palce do buzi lub obgryzają paznokcie, zgrzytają zębami czy drapią się. Przynosi im to chwilową ulgę a u rodziców wywołuje irytację lub niepokój. Upomnieniami powiększasz stres — Dziecko może zacząć obgryzać paznokcie w stresowych, nowych sytuacjach, np. gdy idzie do przedszkola, rozstaje się z rodzicami, zmienia mu się opiekunka, pojawia rodzeństwo, gdy rodzice pokrzykują na dziecko czy wreszcie kłócą się ze sobą — daje przykłady dr Grażyna Jędrzejczyk, pediatra z Centrum Medycznego Enel-Med. Zamiast powstrzymywać dziecko przed odruchem wkładania palców do buzi, lepiej najpierw przyjrzeć się mu w jakich sytuacjach to robi i poszukać przyczyny. — Jeśli poznamy przyczyny, łatwiej będzie malcowi pomóc i rozwiązać jego problemy, pokonać lęki i uchronić przed nawykowym obgryzaniem paznokci — zauważa lekarka. Dziecku, które obgryza paznokcie z nerwów nie należy zwracać uwagi, kazać wyjmować palce z buzi ani wyśmiewać, karać, bić po rączkach czy smarować paznokci gorzkimi żelami. — To tylko pogłębi problem, bo dostarczy dodatkowego stresu dziecku, które i tak ma go zbyt wiele — mówi dr Jędrzejczyk. Interweniować trzeba dopiero, gdy widzimy, że dziecko gryzie paznokcie do krwi, sprawiając sobie ból. Wtedy należy skonsultować problem z psychologiem dziecięcym lub pediatrą. W pozostałych przypadkach wystarczy pomagać dziecku radzić sobie ze stresem, np. włączać mu wyciszającą muzykę, dużo rozmawiać i uczyć dziecko, by w nerwowych sytuacjach pooddychało głęboko. W miarę możliwości należy też unikać trudnych dla dziecka sytuacji. Jak zapobiegać obgryzaniu paznokci? Kiedy dziecko wkłada rączkę do buzi, można delikatnie mu ją wyjąć bez żadnych komentarzy, uwag i pouczeń. — Prośby też nie rozwiążą problemu. Trzeba raczej starać się odwrócić uwagę dziecka. Zająć je rozmową czy zabawą — podpowiada lekarka. Pomocne jest rysowanie, wycinanie, naklejanie, lepienie z plasteliny. Warto też często chwalić dziecko, gdy uda mu się powstrzymać i przez jakiś czas nie obgryza paznokci. Poczuje się wtedy pewniej i będzie miało motywację, by tego nie robić. Czasem jednak obgryzanie paznokci nie ma nic wspólnego ze stresem. — Bywa, że dziecko podpatrzy to niechlubne zajęcie u dorosłych lub rówieśników i potem naśladuje — mówi dr Jędrzejczyk. Warto więc pozbyć się samemu brzydkiego nawyku, zanim je przejmie dziecko. Oduczanie obgryzania paznokci wymaga wiele cierpliwości i daje wcale gwarancji na sukces. U niektórych może utrzymywać się przez całe życie. Co oznacza obgryzanie paznokci?Obgryzanie paznokci, zwane też onychofagią, to zachowanie polegające na usuwaniu przez zęby odstającej krawędzi płytki paznokcia aż do granicy tkanek miękkich palców, często również naskórka dookoła płytki. Należy do grupy zaburzeń BFRB (body-focused repetitive behavior) oraz psychodermatoz, chorób dermatologicznych, w przebiegu których występujące zmiany skórne są wynikiem zachwiania równowagi psychicznej. Nieprzyjemny nawyk dotyczy w dużej mierze osób w wieku szkolnym i młodzieży. Obgryzanie paznokci u dzieci najczęściej jest reakcją na stres, lęk, samotność i napięcia emocjonalne powstałe na tle konfliktów społecznych, rodzinnych i osobistych, choć bywa także konsekwencją niewłaściwej higieny paznokci lub przetrwania nawyku ssania kciuka z okresu wczesnodziecięcego. Wśród przyczyn wymienia się także zaburzenia obsesyjno–kompulsyjne,natręctwo, a nawet nieprawidłowy poziom żelaza lub witamin (głównie u dorosłych).Obgryzanie paznokci najczęściej dotyczy palców rąk, choć zdarza się, że również stóp. Jeśli ty lub twoje dziecko zmagacie się z tym problemem, na pewno wiesz, że to nawyk wciągający, ale jednocześnie automatyczny i nieświadomy, który pozwala odreagować negatywne emocje. Paznokcie po obgryzaniu wyglądają nieestetycznie, rany goją się długo, a nawet stwarzają niebezpieczeństwo powikłań. Nawyk najczęściej powoduje rogowacenie naskórka, blizny, czasem zmianę kształtu naturalnych krzywizn płytki. Bywa przyczyną wrastających paznokci i sprzyja infekcjom, w tym opryszczce i zapaleniu dziąseł. Aby uniknąć nieprzyjemnych powikłań, wypróbuj koniecznie domowe sposoby na obgryzanie zrobić, by nie obgryzać paznokci?Metody leczenia onychofagii w dużym stopniu zależą od postaci nawyku. Gdy zmagasz się z łagodną formą i sporadycznie gryziesz paznokcie w celu złagodzenia napięć nerwowych, na pewno pomogą ci domowe sposoby. Jednak kiedy obgryzanie prowadzi do okaleczenia palców, dobrze będzie, jeśli udasz się na konsultację lekarską. Taki stan grozi pogorszeniu zdrowia fizycznego, ale także świadczy o głębszych problemach natury psychicznej. Pracę nad przerwaniem nawyku, nawet jeśli jest on w zaawansowanej postaci, możesz rozpocząć od prostych sposób na obgryzanie paznokci u dzieci to przede wszystkim rodzicielska terapia behawioralna, w przebiegu której maluch zostaje uświadomiony na temat skutków autoagresji. Ważna jest także nauka relaksacji, prawidłowego oddychania i kontroli zachowania. Pamiętaj, że wychodzenie z nałogu wymaga czasu, a sukces uwarunkowany jest w dużej mierze nastawieniem samego zainteresowanego, dlatego jeśli maluch nie zrozumie, na czym polega problem i czym grozi jego utrwalanie, leczenie będzie dla ciebie męczące i bezowocne. Upominanie w stylu: „Nie obgryzaj paznokci!” na dłuższą metę nie sprawdza się. Terapię behawioralną możesz uzupełnić doraźnymi farmaceutykami. Dla dzieci warto zastosować specjalne lakiery i kremy do nakładania na płytkę, które mają nieprzyjemny smak i zapach. To również skuteczny sposób na oduczenie się obgryzania paznokci przez dorosłych. Natomiast jeśli zachowawcze metody nie przyniosą efektów, zmień nawyki. Kiedy złapiesz się na obgryzaniu, zajmij ręce czymś innym. Łuskaj słonecznik, szydełkuj w wolnym czasie. Możesz też regularnie zakładać tipsy, których twarda, gruba płytka nie złamie się pod wpływem paznokci może także wymagać leczenia farmakologicznego, zwłaszcza kiedy nie jesteś podatny na metody zachowawcze, a twoje problemy emocjonalne i psychiczne postępują lub są głęboko zakorzenione. W przebiegu leczenia onychofagii stosuje się najczęściej leki antydepresyjne, czasem także środki przeciwpsychotyczne w odpowiednio dostosowanych dawkach. Obgryzione paznokcie są słabe, zniekształcone, a nawet przebarwione i potrzebują odpowiedniej pielęgnacji, aby odzyskać formę. W celu przyspieszenia rekonwalescencji zadbaj o odpowiednią dietę. Wzbogać jadłospis o produkty bogate w magnez, cynk oraz witaminy z grupy B. Regularnie piłuj i obcinaj paznokcie, stosuj kremy, odżywki i maski oraz bazę pod kolorowe lakiery, nawilżaj skórę dłoni i stóp.

co na obgryzanie paznokci u dzieci